Anne baba olmanın şanındandır, çocuğunun ileride ne olacağına dair hayaller kurmak ve doğduğundan beri kendini geliştirmesi için uğraşmak. Şüphesiz ki benimde taaa hamileyken kurduğum hayallerim vardı. Ama tabi hep birlikte öğrendik gerçeklerin öyle olmadığını. Bir söz var kimin bilmiyorum, belkide anonimdir. Şöyle diyor "hayat, sen planlar yaparken olanlardır." Bizim gibi şeyler yaşamış insanlar için ne kadar doğru, aslında herkes için doğru ama bazı yaşananlar gözü açıyor bazıları ise normal geliyor. Aslında eskiden de amacım kendine yetebilen, sevgi dolu, dürüst, güler yüzlü, samimi ... (bilirsiniz işte tüm iyi özellikleri olan) bir çocuk yetiştirmekti. Ama şuan tek hayalim MUTLU bir çocuk yetiştirmek.